Stel je eens voor:
Je oude rimpelige handen omklemmen een kop koffie
Niet wetend wat je ermee moet
Als je met mevrouw wordt aangesproken
reageer je niet
Je staart doelloos voor je uit
Leegtes vullen jouw gedachten
Je man komt je bezoeken
Je noemt hem Ton, dat is je broer
Je twee dochters zijn je zussen
Maar snappen doen ze jou niet meer
Je leeft op
als je meezingt met een liedje van vroeger
Maar wie al die mensen op de foto’s in je kamer zijn,
is jou onduidelijk
Je eigen spiegelbeeld herken je niet
Degene die je ziet, is je moeder
Rond vier uur wordt je onrustig
want je moet thuis zijn als de kinderen van school komen
Je wil naar huis
en klampt iedereen aan
Je ouders zullen vast ongerust zijn
als je nog niet thuis bent
Deuren blijven voor jou gesloten
En je dwaalt urenlang over eindeloze gangen
op zoek, je zoekt, zoekt, zoekt…..
……. je bent jezelf verloren.
Fri, 01 January